A1 Swing (In A Dream)
A2 Devil’s Den
A3 Siphon Song
A4 Undergrowth
B1 The Blades
B2 After The Flash
B3 Green Light
B4 If You Had Seen The Bull’s Swimming Attempts You Would Have Stayed Away
BŁĘKITNY WINYL
OPAKOWANIE: GATEFOLD + BOOKLET + DRUKOWANA WEWNĘTRZNA KOPERTA
W ciągu ostatnich kilku lat istnienia - a przede wszystkim dzięki swojemu debiutowi "Bright Green Field", który znalazł się w wielu podsumowaniach rocznych w 2021 r. na najwyższych miejscach , zespół Squid stał się jednym z najbardziej innowacyjnych zespołów z Wielkiej Brytanii, zarówno na żywo, jak i w nagraniach studyjnych "rezygnując z indywidualnych popisów na rzecz gorących, kolektywnych uniesień" (Pitchfork). Wyprodukowany przez długoletniego współpracownika Dana Careya i zmiksowany przez Johna McEntire (z Tortoise) "O Monolith"- podobnie jak jego poprzednik jest gęsty i zaskakujący - ale także bardziej ciepły, z krętą, pytającą naturą. Kultywowane jest także poczucie otwartego dialogu - to bez wątpienia muzyka tworzona przez przyjaciół.
Squid rozpoczął pracę nad "O Monolith" zaledwie dwa tygodnie po wydaniu "Bright Green Field" w 2021 roku będąc w trasie . "Bez tej trasy nie mielibyśmy żadnego z tych utworów", mówi Judge o koncertach z wieloma ograniczeniami związanymi z epidemią covid-19, które pozwoliły im przetestować nową muzykę w czasie jej tworzenia. "Ludzie tak bardzo cieszyli się koncertami na żywo, że pomyśleliśmy, że możemy po prostu zagrać cokolwiek, nawet jeśli było nie wpełni skończone. W takiej czy innej formie zagraliśmy około 80% "O Monolith" - w większości bez tekstów". Finalne kształty utworów powstawały w sali prób w okolicach Bristolu, gdzie zespół miał swoją siedzibę, by w celu ich rejestracji przenieść się do luksusowych studiów Real World Petera Gabriela w Wiltshire. Ta zmiana środowiska jeszcze bardziej popchnęła rozwój brzmienia zespołu od klaustrofobicznego post-punka do czegoś bardziej swobodnego i przestrzennego.
Otoczenie wokół studia również miało namacalny wpływ. Mimo, że zespół pochodzi z Brighton, a obecnie mieszkają w południowym Londynie, każdy z jego członków ma silny związek z West Country, który tylko pogłębił się podczas procesu nagrywania. Jedna z interpretacji "O Monolith" to kondensacja środowiska w utworach. "Przez cały czas przewija się temat relacji ludzi ze środowiskiem" - mówi Louis Borlase. "Są tu aluzje do świata, w którym tak bardzo się zanurzyliśmy, zagrożenia środowiska, roli domu i zmiany otoczenia na dłuższy czas”. Elementy brytyjskiej muzyki ludowej dość naturalnie znalazły się w niektórych utworach, w tym nagrania terenowe z okolic studia. Wśród współpracowników są Martha Skye Murphy, która pojawiła się w utworze "Narrator" z płyty "Bright Green Field", zespół wokalny Shards, Roger Bolton, który obsługiwał samplery Fairlight - znane z pionierskiego użycia przez Kate Bush, które według klawiszowca klawiszowieca Arthura Leadbettera "dodawały ważny charakterystyczny kolor w nagraniu".
Ekspansywny, sugestywny i ogromnie zróżnicowany, "O Monolith" zachowuje niespokojnego, enigmatycznego ducha Squid. Jest obszerny i dziwny, żywy z nieskończoną ilością możliwych interpretacji jego wewnętrznych tajemnic.
"Jesteśmy dość upartym muzycznie zespołem i w ujmujący sposób jest to nieustępliwa płyta" - mówi wokalista i perkusista Ollie Judge.
Singiel "Swing (in a Dream)" jest zniewalającym pierwszym spojrzeniem na ten nowy etap Squid. Zaczyna się od zwiewnej, kaskadowej linii syntezatora i elektronicznych, perkusyjnych uderzeń, a wersy rosną wraz z najbardziej melodyjnym jak dotąd wokalem Ollie Judge'a. Momentami pełne napięcia "Swing (in a Dream)" jest pełne śmiałych, wybuchowych momentów, które opierają się na misternych detalach aż do klaustrofobicznej kulminacji.
Na temat nowego singla Ollie mówi: "To było zainspirowane snem, który miałem o obrazie zatytułowanym „The Swing” autorstwa Jean-Honoré Fragonarda". Singiel pojawia się wraz z doskonale absurdalnym teledyskiem w stylu Where's Wally, w którym występują przyjaciele i rodzina zespołu. Reżyser Yoonah Park o filmie „Swing (In a Dream)”: „Byłem zainteresowany eksploracją pomysłów wizualnych Where’s Waldo, Richarda Scarry'ego i Brueghela jako sposobu na wyrażenie niepokoju związanego z kryzysem klimatycznym”.